روانشناسی / حقیقت پنهان درباره هنر کودکان
معمولا فکر می کنیم کودک در حال خط خطی کردن کاغذ است. اما چنین نیست!
اگر اون تابلوی نقاشی را در موزه هنر مدرن می دیدم، به آسانی باورم می شد که یکی از شاهکارهای آبستره اکسپرسیونیسم است که تازه کشف کرده اند.
موضوع این مقاله با یک نقاشی از کودک 4 ساله نویسنده مقاله شروع می شود که باعث شگفتی او می گردد.....او این نقاشی را نزد یک متخصص تجزیه و تحلیل نقاشی های کودکان می برد تا معنا و پیام نهفته در نقاشی فرزندش را پیدا کند و نتیجه حیرت انگیز است!
پژوهش های بسیاری در باره معنی هنر کودک انجام گرفته است. حاصل اینکه: بین نمادگرایی و تکنیک در آثار کودکان، سازگاری و انسجام وجود دارد. همچنین در چگونگی تغییر و تحول آن در طول رشد کودک نیز انسجام وجود دارد.
یکی از پیشگامان تفسیر و تحلیل نقاشی های کودکان، دکتر جوزف دی لئو ، اشاره می کند که: "هر کودکی از هر نقطه جهان یا متعلق به هر سرزمین و فرهنگی که باشد، وقتی قرار است یک آدم بکشد، همواره با کشیدن یک دایره یا چیزی نزدیک به دایره شروع می کند. این دایره نمایانگر "صورت و چهره" است. زیرا در نظر کودک، صورت ما مرکز عواطف،توجه، و برقراری ارتباط است.
هر چه کودک بزرگتر می شود، یعنی حدود 4 سالگی، برای آن صورت اندامهایی نیز می کشد تا بتواند حرکت کند. به این فیگور "نوزاد قورباغه" می گویند.( به این دلیل که دستها و پاها بلافصله از کله شروع شده اند) . از این رو کودکان خردسال ذاتا" اکسپرسیونیست تلقی می شوند. آنچه یک کودک نقاشی می کند در حقیقت "واقعیت درونی" اوست که با احساسات وعواطف رنگ آمیزی شده است.
جالب است که هر کار کودک معنایی در بر دارد، نقاشی کودکان مانند آینه ای است که واقعیتی در آن منعکس می شود. کودکان بدون آنکه بدانند، دنیا را با دقتی حیرت انگیز نقاشی می کنند. و این همیشه همان دنیایی نیست که ما می بینیم، ولی بدون تردید دنیایی است بینادی و انکار ناپذیر و گاه آنچه کودک کشیده است خود "ما" است.
خلاصه و ترجمه: ایراندخت صالحی
اصل مقاله را در بخش انگلیسی موزه مطالعه کنید.
Persian 
English